วันอังคารที่ 4 ตุลาคม พ.ศ. 2559

Fanfiction Assassin's Creed x Inazuma Eleven : The Rogue ตอนที่ 1 100%

FIC Assassin' Creed × Inazuma Eleven : The Rogue
Cagetory : Crossover | History |TimeTravel
Paring : none
Rate :  NC 17 ( มีฉากฆ่าคน เลือดสาด )
Spoil : สึรุงิ เคียวสุเกะฝึกฝนเพื่อจะเป็นมือสังหารที่ดี
ในหมู่บ้านอันสงบสุข ภารกิจแรกของเขาคือการตามเอาหนังสือของโปโลที่ถูกเทมพลาร์ขโมยไปคืนกลับมาสู่เหล่าแอสซาซิน
Talk : ตอนดูเขาแคส พล็อตมันอยู่ในหัวตลอดเลยค่ะ
บอกก่อนเลยเรื่องนี้อ้างอิงเนื้อเรื่องเกม 60% เราดูข้ามๆค่ะ 555 นิยายเรื่องนี้ไม่น่าจะเครียด(?) ชื่อตัวละครจะมี Code name เป็นภาษาอังกฤษอีกทีนะคะตอนนี้สนิทกันเรียกเป็นญี่ปุ่นไปก่อนละกัน//ได้ข่าวว่าดำเนินเนื้อเรื่องในยุโรปไทม์ไลน์ของเรื่องน่าจะอยู่ช่วง ค.ศ.1700 ค่ะ(ไม่มีข้อมูลเบย ; _ ;)
+++
ผมมองดูเหล่าทหารอังกฤษในชุดสีแดงที่เดินไปเดินมาด้วยความลำบากใจ
'จะฆ่าพวกนี้โดยไม่ให้มีเสียงยังไงดี?' คำถามนี้ผุดขึ้นมา
ในใจผมหลายครั้ง
ซวก เสียงดาบแทงเข้าที่หลังคอของทหารผู้โชคร้าย
ขอโทษนะเพื่อนแต่เราเป็นศัตรูกัน ในภาวะสงครามถ้า
ผมไม่ฆ่าเขา เขาต้องฆ่าผม
"ชักช้าชะมัดเจ้าหนู" ผมเหลือบสายตาไปมองเสียงนั้น
คิริโนะ รันมารถเขาเป็นแอสซาซินรุ่นพี่ที่เก่งกาจในการ
ใช้ดาบคู่และมีดสั้นคนหนึ่ง เขาฆ่าทหารที่ขวางการ
เดินทางของพวกเราอย่างรวดเร็ว
"รีบตามมาเราต้องไปรีบไปหาชินโด ให้ตายสิขี้เกียจฟังหมอนั่นบ่นชะมัด" คุณคิริโนะ
บ่นออกมาอย่างหัวเสีย ผมว่าสองคนนี้เขาสนิทกันดีนะ
ถึงจะมีปากเสียงกันบ่อยๆก็เถอะ

"พวกนายหายไปไหนกันมา?" น้ำเสียงเย็นชาของคุณชินโดดังขึ้น อ่า เขาเป็นแอสซาซินเหมือนพวกเรานี่แหละ เขาฉลาด เก่ง ใจเย็น เวลาโกรธก็น่ากลัวสุดๆ
"ลาดตระเวน นายก็รู้บนเกาะนี้มีทหารพวกอังกฤษเต็มไปหมด เราต้อง.." รุ่นพี่คิริโนะพูดไม่ทันจบก็มีเสียงแทรกขึ้น
"กำจัดให้หมด เฮอะ นายคิดว่านายกำลังลุยคนเดียวรึไง
นั่นเด็กฝึกใหม่ ให้ตายสิ เกิดเด็กนั่นตายในภารกิจ มันก็ลำบากฉันน่ะสิ" รุ่นพี่ชินโดพูดแทรก ประโยคแรก
เหมือนจะหวังดีแต่กลายเป็นว่าผมจะกลายเป็นภาระ
ถ้าผมตาย ตอนนี้ผมยังไม่ตายไม่ถือว่าเป็นภาระ
หรือเปล่าครับ
"ชิ เด็กๆ เตรียมมอริแกน*ให้พร้อมเรากำลังจะ
เดินทางกลับแล้ว" รุ่นพี่คิริโนะชักสีหน้าใส่รุ่นพี่ชินโด เขาเดินไปสั่งลูกเรือที่กำลังนั่งพักผ่อนเสียงดังโดยไม่สนใจว่ามีใครกำลังหลับหรือไม่ เด็ดขาดสมเป็นรุ่นพี่จริงๆ
"ไปได้แล้ว เคียวสุเกะ"
"ครับ"
เสียงของรุ่นพี่ชินโดทำให้ผมเลิกชื่นชมรุ่นพี่คิริโนะ แล้ว
รีบวิ่งขึ้นเรือ
"นายอยากจะลองขับเรือดูไหม เคียวสุเกะ" รุ่นพี่ชินโดที่พูดแบบนั้นเพราะขี้เกียจบังคับมอริแกนเอง
หรือเปล่าครับ?
"โอ้ ชินโดจะสละตำแหน่งแล้วเหรอ? เคียวสุเกะตอนนี้
นายเป็นกัปตันแล้วนะ เรือนี้เป็นของนาย"
"ฉันแค่จะให้เขาลองขับมอริแกน ไม่ได้ยกให้เขาเป็นกัปตันสักหน่อย คิริโนะ"
รุ่นพี่คิริโนะที่โผล่มาตอนไหนไม่รู้ทำเอาผมตกใจไปพัก
หนึ่ง แต่ไม่เท่าน้ำเสียงเย็นชาที่รุ่นพี่ชินโดพูดกลับไป
ผมขอถอนคำพูดว่าสองคนนี้สนิทกันทันไหม
"ดีเลย นายต้องขับดีๆล่ะ ตอนหมอนี่ขับ มันขับห่วยชะมัดเลย" รุ่นพี่คิริโนะไม่รู้สึกสายตาที่ไม่เป็นมิตรและจิตสังหารเลย
หรือไงครับ! ตอนที่รุ่นพี่พูด รุ่นพี่ชินโดก็แผ่จิตสังหารออกมาจนผมแทบล้มทั้งยืน
ผมว่าผมก็ฝึกหนักนะ ทำไมผมดูอ่อนแอจัง
สงสัยต้องเพิ่มการฝึกแล้วล่ะมั้ง?
"ก็ได้ นายไม่ต้องตอบฉันแล้วเคียวสุเกะ ในฐานะกัปตัน
ฉันขอสั่งให้นายขับมอริแกนเดี๋ยวนี้" แบบนี้ก็ได้เหรอครับ
รุ่นพี่ชินโด ผมเคยขับเรือที่ไหนนอกจาก เรือพายที่พอพายเป็น
"แต่รุ่นพี่ครับ..." ผมที่กำลังอ้าปากจะแย้ง สายตาพิฆาตของรุ่นพี่ชินโดทำให้ผมหุบปากแล้วเดินไปที่
พังงา*โดยดี ขอให้การเดินทางครั้งนี้ปลอดภัยด้วยเถิด
ผมหลับตาภาวนาในใจแล้วเรือมอริแกนก็เริ่มออกเดินทาง
กลับไปสู่เกาะที่เธอจากมา
Episode 1 : Morigan Complete 100%




ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น